Zwyczaj noszenia ognia z Olimpii obchodzony jest co cztery lata od 1936 roku, kiedy to w Berlinie odbyły się pierwsze współczesne igrzyska olimpijskie. Podczas olimpiady cenioną tradycją było palenie ognia z Akrokoryntu. (Akrokorynt to starożytna grecka góra wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.)
Kto wpadł na pomysł przenoszenia ognia olimpuijskiego?
Zwyczaj noszenia ognia z Olimpii jest istotny, ponieważ nawiązuje do grecko-rzymskiej tradycji poświęcenia i heroizmu. Akrokorynt jest symbolem tej tradycji, ponieważ jest miejscem szczególnie makabrycznej ofiary młodej dziewczyny o imieniu Ifigenia. To symbol tradycji i jedności. Ogień z Olimpii był niegdyś symbolem potęgi i doskonałości starożytnych Greków. Z tej tradycji niesienie ognia było przekazywane z pokolenia na pokolenie jako przypomnienie wielkości kultury greckiej.
Zwyczaj noszenia ognia z Olimpii to ważna tradycja, która symbolizuje potęgę i doskonałość starożytnych Greków
Jest nawiązaniem do grecko-rzymskiej tradycji poświęcenia i heroizmu oraz przypomina o wielkości kultury greckiej. Carl Diem i Olympia wpadli na pomysł przeniesienia ognia z Olimpii do Berlina w 1864 roku. Oboje byli ciekawi tego pomysłu i chcieli go dalej zgłębiać. Mieli wiele trudności z jego realizacją, ale udało im się to zrobić w 1895 roku. Trudności w realizacji pomysłu obejmowały ilość potrzebnych logistyki i niepokojów politycznych. Decyzja o faktycznym przeniesieniu ognia z Olimpii spowodowała wiele ofiar. Były też katastrofalne skutki, takie jak spalenie Berlina i śmierć większości uczestników eksperymentu.
Mimo trudności pomysł przeniesienia ognia z Olimpii do Berlina okazał się sukcesem pod względem odkrycia naukowego. Pokazał, że ludzie mogą przenosić ogień z jednego miejsca na drugie i nie było to niemożliwe. Pomyślna realizacja pomysłu utorowała drogę do dalszych badań naukowych.